NA_ŻARTY

https://youtu.be/dojQ5s8IT2o
https://youtu.be/MGUF4RArP3k

https://youtu.be/x6V_c7FepYk?list=RDAex0sA-bYaU

https://youtu.be/KjV0OCtWuW0?list=RDKjV0OCtWuW0
Do nieznajomej
Autor: Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Nie wiem, kto je­steś - - le­d­wo kil­ka razy
wi­dzia­łem cie­bie - - za każ­dym wi­dze­niem
pierś ma się dziw­nym pod­no­si wzru­sze­niem.
ser­ce sza­lo­nym po­czy­na bić tęt­nem.
a usta moje palą te wy­ra­zy.
któ­re bym tyl­ko w omdle­niu na­mięt­nem.
pa­trząc ci w oczy, wy­mó­wił wes­tchnie­niem.

Roz­kosz i bo­leść czu­ję, gdy cię wi­dzę,
i zda­je mi się, że cię ko­chać mu­szę,
i zda­je mi się, że cię nie­na­wi­dzę - -
prze­klął­bym cie­bie i od­dał ci du­szę.

Na myśl roz­ko­szy, jaką twój dać może
uścisk dzie­wi­czy, osza­leć się boję - -
szu­ka­jąc cie­bie, spo­tka­nia się trwo­żę - -
tru­ci­zną są mi cud­ne oczy two­je.
oczy błę­kit­ne i sen­ne jak mo­rze.
Na samą myśl tę, gdy cię pół­omdla­łą
wi­dzę w snach mo­ich z lawy i pło­mie­nia,
gdy dłu­tem z ognia rzeź­bię two­je cia­ło.
każ­dy kształt cia­ła, co gdy opier­ście­ni,
zmy­sły w hu­ra­gan i krew w bu­rzę zmie­ni:
na samą myśl tę bli­skim jest omdle­nia.

To­nąc w sre­brzy­stym ów two­ich błę­ki­cie,
pod sto­py two­je rzu­cił­bym me ży­cie,
a ra­zem żą­dzę uczu­wam sza­lo­ną
za­bić cię jed­nym oczu mo­ich bły­skiem,
bo wo­łał­bym cię śmier­ci po­ślu­bio­ną
wi­dzieć niż z in­nym sple­cio­ną uści­skiem...
https://youtu.be/KMWmHndjSrQ
( Kocham Cię za to...)
Autor: Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Ko­cham Cię za to, że Cię ko­chać mu­szę,
ko­cham Cię za to, że Cię ko­chać mogę,
ko­cham Cię za to, żeś Ty mi je­dy­na
pięk­ną ko­bie­cą ob­ja­wi­ła du­szę,
że się przed tobą ko­la­no ugi­na
i myśl o to­bie każ­da nie­sie trwo­gę
i nie­po­koi się tym i pa­mię­ta,
żeś może dla niej za czy­sta, za świę­ta...